administrateurs
Op de terugweg mat ik het licht, heen de meters. De wind hield aan, ik had niets dan drieduizend woorden,…
het niets
Over de lage velden verspreidt de adem zich sneller, wolkjes boven de op elkaar liggende schapen, pluimen riet in de…
het belangrijkste
Hij mist zijn rechterhand, zegt hij, alsof hij gestraft is voor een of ander vergrijp. Ik spreid zijn vingers, weet…
onontkoombaar
Dat het tijdelijk was: deze weelderige tuin zodra ik mijn voeten buiten zette, deze zwarte bomen die mijn regen droegen,…
de eerste zin
Bijna onmerkbaar is het licht van wit naar een smerig grijs getrokken en de inhoud van de tuin verdwenen. Slechts…
kindertaal
De roze bomen van kunstenaar H. ontspruiten uit de licht gelakte klerenhangers in modezaak Q. waarvan de eigenaar trots meldt…
zich wringend tussen
Wij hadden geen honden. Wij kenden traag lopende koeien die elkaar volgden op het gladde pad, hun poten wegglijdend. Ze…
excuus
Verlangend naar de geur alsook de warmte wordt opnieuw uitgesteld. De blik naar het gele hoekje tussen boom en muur,…
de lijn van
Het trekt voorbij de horizon, dit onmetelijk blauw, laag boven het natte gras dat banen heeft van zwart en hoeken…