verontschuldigend
Lang bleef ik denken dat het gewoon kon: ik zou op het ronde raampje kloppen en wachten tot zijn hoofd…
Lang bleef ik denken dat het gewoon kon: ik zou op het ronde raampje kloppen en wachten tot zijn hoofd…
Soms wordt de balans verstoord door iets van buitenaf, een vogel die met vaart tegen het raam vliegt, een buurman…
Mij willen vastleggen op een onverwacht moment is net zo ongewenst intiem als het mij aanraken na maanden, de handen…
In de gedeelde wereld lijkt het nog een leuk bericht, iedereen reageert enthousiast, wenst hem veel plezier, vraagt geen details…
Hoog in hun armen bekijkt hij de brede rivier die om de stad heen loopt, het reuzenrad waarin zijn pappa…
Soms is iets het tegenovergestelde van dat wat ik schrijf. Laatst waren het de fabriekspijpen die zwart een droeve afloop…
Hier liep zij met dansend haar uit mijn zicht en stond ik stil en huilde drie, vier tranen, ze keek…
Hier liep ik met mijn vader, zei je, hier liep ik met mijn hond, hier rijd ik met jou –…
Katachtige bewegingen in mijn rechterooghoek, wind die aanzwelt en de vlek nog zwarter maakt, de stem alsof hij me gisteren…