Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

Categorie: de wereld

tot de rand

Geruststellen gebeurt zo vaak op de verkeerde manier. Mijn vader placht naar de luchten te kijken en dan te beweren…

een briesje

Soms maakt het wat angstig, je zit op een doordeweekse dag in je blootje en typt schuddend met alles boven…

de kruimels

Een klein hondje houdt het vol de hele avond te keffen zoals de gasten in de tuin hiernaast zelfs zingen,…

de lekkernijen

Mijn sporen: de zilveren haren op het hout, de kruimels rond de stoelpoten, vingerafdrukken op dit scherm. Heb je geen…

het geblaas

We zijn soms te vroeg. In de ochtend, met conclusies, met een bepaalde neerslachtigheid, een nieuw begin, de koffie of…

onder ons

Iets uitbraken. Ze stopt even onderweg en gaat door haar knieën. Een voorbijganger ziet het maar zegt niets. Een man…

hier zijn we

De godin van de jacht lijkt een ontkomen hertje met trillende ledematen en grote vochtige ogen en meer op mijn…