Het dagelijks voeren van de beesten was het leukste aan
de vakantie, zeggen S. en L., en de chocolade
croissants voor hunzelf natuurlijk die ze elke ochtend bij
de bakker haalden, echt veel lekkerder dan die
uit hun eigen stad. En hun vriendinnetjes die als buren in
de tuin woonden, de kleine paardjes waar ze op
zaten, de geitjes die zo grappig sprongen. En hoe ze moesten
lachen om het taaltje van de mensen en hoe ze
gegroeid zijn in die paar weken net zoals hun mamma deed
vroeger na elke logeerpartij en hoe ik dan elke keer
weer opnieuw moest ruiken in haar nek en die van haar
broertjes om iets te ontdekken van daarvoor
terwijl ik hetzelfde gebleven was. Wat gaan we eten bij
jou, vragen S. en L., en kun je geen geitje nemen?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x