uit Verzeichnis eniger Verluste, het verhaal Guerickes eenhoorn, Judith Schalansky, vertaald tot Inventaris van enkele verliezen door Goverdien Hauth-Grubben (Merediaan Uitgevers, 2020)

“Hoe zei men dat ook alweer? Een weg ontstaat door hem te belopen. Gewoon loslaten. Hoe vaak heb ik dat niet gehoord en ben ik meteen verkrampt? Denken kon je veel, maar bij het voelen hielp het niet. Het hele lichaam een vuist die zich alleen nog met veel geweld liet openen. In de hand in plaats van onder het hart. Dat als-je-er-maar-hard-genoeg-in-gelooft. Getekende briefjes onder de kerstboom. Het onttoveren van de wereld was tenslotte het grootste van alle sprookjes. Het magisch denken van een kind was sterker dan elke statistiek, elk ervaringsgegeven. Een aftelrijmpje was ineens waar, en een spleet in het tegelpad de onuitsprekelijke verschrikking , en wie erop trapte was reddeloos verloren. Van de mythe kon je alleen maar verliezen. Zeker, wonderen konden niet worden uitgesloten, maar je kon er ook niet op rekenen. Oorzaak en gevolg waren gemakkelijk door elkaar te halen. Wat was wens, at wil, wat alleen maar een lichaamsfunctie? Loslaten of vasthouden? In een vat veranderen. De berekening opgeven, iets groters erkennen dan dat wat er is. Zoiets als genade. Zoiets als nederigheid. Eén grote vernedering.”