Zonder uitleg worden mijn gedachten nauwelijks begrepen dan
door een enkeling. Bij de beloofde beterschap van

gisteren, is de verwijzing naar de aanslagpleger voor de meesten
verdwenen, niet bestaand, zoals bij de zwarte vogels

van de dag daarvoor de meerderheid aan lente denkt en mijn
behoefte daaraan, terwijl het verwijst naar de aanslag

in U. Ik wil nooit iets uitleggen, ik roep altijd dat u het moet
voelen en zo niet, jammer dan, voor u, niet voor mij.

Eens kwam, na een optreden, een meneer uit het publiek naar
mij toe en zei, heftig knikkend, hetzelfde misbruik

meegemaakt te hebben, ja toch, vroeg hij maar er was geen sprake
van enig vergrijp. Dat is er nu ook niet, u bent vrij in

wat u ervan wilt denken, natuurlijk. Maar vooral geniet ik mijn
eigen vrijheid, groter dan welk misverstand dan ook.