Er stond een witte fiets in de voortuin van het vorige huis,
onbeheerd, modern en simpel en pas toen
ik fietsen ging, merkte ik de stang tussen mijn benen. Ook
ik liet hem onbeheerd achter tot iemand me zei
dat dit de fiets van mijn vader was, dat hij met opzet daar
had gestaan en dat het een teken was dat ik
hem moest vinden, zoeken had ik niet eerder gedaan. Ik
wilde zeggen dat ik toch allang een vader had
gehad en hoe het dan met mijn moeder zat maar ik kocht
een ketting en legde het ding vast. De tuin
overigens veranderd in een fietsenstalling alsof het een
schoolplein was en iedereen met tegenzin
naar school, stiekem rokend en het verkeerde vriendje
knuffelend, de struiken uiteen geduwd.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x