Wat je wilt is een briefje terug, het liefst handgeschreven en
met geen zorgen erop maar een grapje wellicht, een

aanhef als ‘meisje’, iets dat alle witgejaste heren in de omgang
deden terwijl ik de gangen door rende in mijn korte

jackjes, stoelen en bedden vermijdend, of hoe ze uitlegden dat
niets mijn schuld was en bij voorbaat

zichzelf, hun handelingen, ingrijpen en correcties, allemaal hoogst
noodzakelijk, verontschuldigden; het ongemak, het

gênante idee dat iemand anders verantwoordelijk moest zijn en
met welke gevolgen alles gepaard ging, was beslist

niet, nou ja, u begrijpt dat we nog een uurtje of wat vreemde
woorden combineren uit ongeschreven recepten,

titulatuur en wetten en dat er nergens een simpel bordje staat
met UIT dat verwijst naar een zonnig weiland, nog niet.