In deze tijd iets geheimhouden valt niet mee hoewel je
je kunt afvragen of ze niet in een zachtblauw

ponnetje gehurkt zit voor het scherm in plaats van in
haar blootje, dat beeld dat nu iedereen voor

zich ziet, bungelende borsten tegen de tafelrand en van
de kou vertrokken plooien die schuilend

zich aftekenen in het scherm. Ook weet je niet zeker of
ze niet stiekem eerst een homp kaas uit het

koelvak pakt, koffiezet en slurpt boven de nachtelijke
geluiden nog, een man heeft die haar stoel

opwarmt, hulp krijgt dus bij dat dwangmatig opstaan en
niet al in de avond steekwoorden produceert die

buitelend en rillend vanonder haar vingers groepsgewijs
op commando tevoorschijn komen bij het eerste licht.