Wie geeft wie vrijaf? Geeft het hoofd instructies aan
de benen, het hart aan de rest van het lijf,
beweegt zij automatisch en is het nadenken slechts
formaliteit, een uitgelopen droom, is er
overleg waarna zij een kwartier langer blijft liggen en
het idee heeft uit te slapen, wie is die
strenge bewaker van ritme en regelmaat, de onzichtbare
minnaar in haar bed, de baas van haar ruimten,
wie voert de haan zodat hij kraait? Draaiend denkt zij
aan de wereld daarbuiten, op haar
buik aan de eerste zin, misschien hoe hij opstond en
haar alleen liet, de overige regels immers
bleven nog een moment in de warmte liggen, iemand
floot, haar voeten kantelden, de vloer werd bereikt.
Wouter
27 april 2018 — 06:30
Dit is wat anders dan liefhebben als dode zeesterren, dit is echt, mooi weer!
alja
27 april 2018 — 06:39
liefhebben als dode zeesterren? 🙂