Bij zijn ‘take care’ denk ik altijd dat ik een boodschap
moet doen, niet moet vergeten het

donkerrode flesje shampoo te halen waarmee zijn strakke
haar nog gladder wordt, even

langs de bakker gaan om een bestelling klaar te leggen
voor een ochtend die niet komt, ook

bij de bloemenwinkel mijn eigen bos moet samenstellen
en niet mijn adres per ongeluk met

het hare verwisselen, misschien ook zijn schoenen klaar
te zetten buiten de deur, en eigenlijk

nooit aan voorzichtig zijn met oversteken, niet te hinkelen
en te gillen ‘af’ als ik tussen de

kleuren terechtkom, bellen als ik veilig ben, o nee, niet
bellen, of hoe jammer het is van die broodjes.