Vier vuilnisbakken verliezen hun inhoud als ik probeer
ondanks hun gerommel verstaanbaar een

publiek te vermaken dat langs kooien trekt waarin dichters
staan, niet gehinderd door hun beperkte omgeving,

vrijheid zit in het hoofd en dat soort verzen, en zonder
aanleiding de bezoekers huilen of opeens

veel groter worden dan hun vermaak. In de ochtend staan
alle bakken keurig overeind en de

straat is leeg maar wel hangen alle hekken open in het
sober gelid van de huizen hierachter. Iemand

heeft geroepen dat Jezus stinkt maar dat kan natuurlijk
een schrijver zijn geweest die

wakker geworden van wat lawaai plotseling de noodzaak
voelde zijn buren te trakteren op het Woord.