Dat verhaal van die dinosaurussen klopte niet, zei ze,
en daarmee was mijn kinderlijk geloof, mijn

vierkante aarde en pinguïns op de Noordpool een eigen
fantasie geworden. Liefde was er nog een,

vaderlijke bescherming ook, een heel leven, makke
beesten op het erf en een rode sportwagen idem.

Toch redde zij mij. Omgekeerd droeg ik haar en haar
broertjes naar alle uiteinden en beginpunten,

zingend door het donker, nooit meer bang voor, nooit
meer moe van, altijd bereid tot

het verzinnen van oplossingen, alternatieven, manieren,
scenario’s, zonneschijn, fluistertochten,

verrassingsaanvallen, nieuwe namen, nooit uitstervende
beesten en geluk, blijvende reddingspogingen.