ik blaas de bellen van mijn wingerd in de lucht
zij keren terug naar mij om te springen
veelkleurig van licht en zon
zij omvatten mij

ik ben het leven en er is niets anders
mijn grootvaders mijn vaders en mijn zonen bezitten mij
de lach van mijn moeder komt bij mijn dochters uit
zij regelen mijn liefkozingen

Paul Eluard, uit: Wat Leda er niet van dacht
vertaling Hans Lodeizen