koeterwaals
In de grijze wereld witte pluimen rook die het einde begrenzen, een volgende straat, wat takken achteraf, een heldere meisjesstem…
tussentijds
Sprak hij de laatste keer Engels, nu is het weer gewoon de zangerige taal uit zijn geboortestreek, de lieve, vriendelijke…
het panorama
Overdag is er niets te zien dan een met nadruk verdwenen afwezigheid waar voordien de zon ook al had geschenen….
het panorama
Rondom het huis had het zwart gelegen als fluweel rond mijn dijen, opgeschurkt door gretige handen die wit afstaken, berijpte…
een stille decemberochtend
Het zat er in als we fazant aten thuis of werd er een schilderij verhangen, ik kletste in de keuken…
een stille decemberochtend
Het is de tijd die zich tekent. Niet iedereen bij naam te herkennen, nog maar drie telefoonnummers uit het hoofd,…
haar nat koud neusje
een stille decemberochtend, vier jaar geleden, werd nog stiller door haar blijvende afwezigheid; nog zie ik haar door de tuinen…
hoofdstuk 1
Steeds duidelijker lopen ze op mij af en op een wijze die van de laatste jaren is: hij wat trager,…
het middenrif
Derrel Niemeijer (2-12-1977/13-10-2016)