Daarom moet ik steeds terug
naar al die plekken in de toekomst
om mezelf te ontmoeten
en te blijven onderzoeken,
met de maan als enige getuige
en dan fluitend van vreugde
over stenen en aardkluiten lopen,
met bestaan als enige opdracht,
met de weg als enige familie.

Pablo Neruda, uit: De wind,
uit: Einde van de wereld