haar leegte

Leeggeroofd zoals de akkers lang voor mij, de
geulen diep, het water tot overstromen.

Kale velden die herbewerkt moesten worden,
aan elkaar gevoegd, vermeerderd tot

hogere productie, snelle toegang, het gemak van
nog meer mensen. Ons uitzicht

achter mij moest een nieuwe belofte vormen. Een
enkel beest alsof verdwaald

zocht nog naar wat groen. Wij voeren er om heen.
Daarna konden wij fietsen. Zoals alle

wegen hiernaartoe modder vertonen en slipsporen
en maar cirkelen rondom de enige plek:

het nieuw verrezen flatgebouw dat de tijd aangaf
en kaal in het niets stond.