Om te kunnen schrijven over hem: mij
veroverend tot de laatste plooi, bezit
nemend van. Hollend langs
mijn bezwaren, de vinger op de mond,
mijn haren langer dan anders. Zwaluwen
in de lucht. Ochtenden als
vakantieverblijven elders. Andere gasten
schuilen in hun kamers, er zijn honderd
kaartjes vanaf hetzelfde adres.
Om te kunnen vertellen over de route die
we afleggen, hoe warm en zwetend, waar
de schommelende pensiondame,
het zeurend jongetje, de blaffende hond.
Het lege schaaltje naast de open deur,
muntjes in de spleten van de vloer.
Haar lach waarbij ze woordeloos bovenop
hem zit. Ochtenden als deze. Thuiskomen.
Groeten uit A.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x