Vingertoppen zuignappen, vooral niet slapen nu,
als je niet gaat slapen nu, dan zullen we praten nu, dan kunnen we praten,
hier, boven deze lakens, over de bleke heuvels aan de andere kant van het water,
de zoden van het gras waarin we zaten, waarin we nog niet samen zaten,
zomers die we afzonderlijk meemaakten,
het lichter van onze haren en het langer van de dagen,
hier, boven deze lakens,
vooral niet slapen nu.

Alle tenen, vier snaren, vooral niet breken nu,
de schorpioenen in mijn boekenkast zijn op reis vannacht, het is veilig nu,
de warmte op de ramen, de damp op je verhalen,
het is bijna ochtend, boven deze lakens nog een laatste uur,
hier in mijn lome lendenen blijf,
nog even praten nu, in de lome lendenen van mijn lijf,
vooral niet breken nu.

Buikholtes, komkommertijd, een ver land in mijn oren,
takken van robuuste bomen langs de klanken van de woorden,
hier, koortsdromen, hier, boven deze lakens nu,
knoesten van handen en kommen van dorst,
witte lelies voor de woonkamer, vooral niet slapen nu, aanraken nu,
wanden vergeten blauwdrukken, wormenwonden in een kindermond,
we kunnen praten, hier, boven deze lakens, nu
een ver land in mijn oren.

Charlotte Van den Broeck, Hvannadalshnukur (wiegelied)