“Ik wist heel goed dat als die eerste regel er eenmaal was, de rest er dan moeiteloos uit zou rollen, maar die eerste regel kwam nooit. Er sprong te veel in het oog en ik wist niet waar te beginnen. Zoals een al te gedetailleerde plattegrond soms nutteloos is door de details. Nu begrijp ik het wel. Uiteindelijk – denk ik nu – kunnen in een onvolledig vat dat een tekst nu eenmaal is alleen onvolledige herinneringen en onvolledige gedachten worden gevat.”

Haruki Murakami, uit: Norwegian Wood