I
Death is closer
to infinite eternity
than life is
and each life closer
to each least breath
than the blankness of
infinite eternity itself
II
To think blankness
rouses certain terror
and in the feeling
the sudden sense
of self responding
down to the smallest
unaided particle
of its existence
as answer to
the blankness of
sure nonexistence
Edwin Honig, To Infinite Eternity, uit: Time and Again,
Poems 1940-1997
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x