Zoals je jezelf soms halverwege de nacht
omkeert, je benen terugvindt boven
je hoofd, je gedachten op de stoffige vloer
onder het bed, je handen een
voor een vallend in je gezicht, zo vind ik
hem, wit wiegend opgestaan,
geluiden voor hem, bewegingen achter hem,
water vallend, lispelend de mond
en dan oplossend in de wanden van het
schemer, het gruis van de droom, de
langgerekte stap in het laken, de halve vorm
naar mij uitgestrekt zoals ik mezelf
soms zoek en lijk te vinden, warm vertier
schuilend tegen.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x