Of hij het ook kan voelen, vraagt mijn
Dode pappa aan mijn
Verdwenen lief, er is een soort van
Verjaarsvisite in de straat, het
Huis staat open, grote bleke handen spelen
Met mijn opnameapparaat
Ik wil haar terug, er schuift een laatje
Open, het gaat
Zegt mijn vader, een beetje smalend, om
Het gevoel tenslotte
Er komt muziek uit zijn handen, ook
Schreeuwt iemand
Als vanzelf gaat achter hem een wit doek
Omhoog, de beelden volgen
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x