Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

deze weke substantie

Toen je nog in A. kwam (weet je nog?
Je eeuwig commentaar op mijn in alle
Opzichten te ruime behuizing, daar

Waar het niet mijn bloed en botten, huid
En lijf betrof) en je neer legde in mijn
Kamers (te donker, te ver uiteen

te sober, te koud en dan jouw verhitte
delen) en sliep in mijn armen, daar waar
Ik wakker bleef

En je nog schoof aan mijn meters, mijn
Delen, mijn zijn, driftig bewegend en
Onrustig pratend, was

Er toen zon in de achtertuin, fruit aan
De bomen, bloemen die paarsgewijs
Tussen de tegels

Naar boven schoten of het tsjilpen van
Vogels die van boom naar boom aan je
Roofdier ontkwamen?

 

 

 

« »