In het dorp hoor ik een blad over straat
Rollen, een invalidenkar knerpen terwijl
De auto’s daar omheen –
Alsof vertraagd – hun bocht nemen, daar
Hoor ik de man tegenover de bushalte iedereen
Groeten, de klompen van de groenteman
Klossen over de tegels, hij bezorgt aan
Huis, ik hoor het als ik mijn raam open zet
Om de verf te laten drogen of als ik
Langzaam in omgekeerde volgorde mijn
Stad zoek, waar iedere ambulance een baby
Haalt, zo zei ik mijn
Kinderen ter geruststelling van mezelf, ik
Dacht aan dood en verderf, waar de prijs
Van een klomp vijfenveertig euro is
Waar de minder valide platgereden wordt
De groente wat slap in de schappen ligt
En de bladen bruin in het park
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x