Eerst moet ik heel lang en helemaal
Denken dat het niet anders kan
Dit gescheiden leven van elkaar en ook
Dit ziek zijn en ook deze
Schijnbare toevalligheden als het
Breken van mijn netwerk, het virus
In mijn bestanden, het missen van mijn
Basis, pas dan kan ik
Opnieuw denken dat er misschien en
Ergens iets is
Een restje verf in de pot, nog wat wijn
In het water
Een volle zaal bij de dichters uit mijn
Stal, mijn lach bij de deur
hans altena
14 januari 2014 — 14:01
and when all else fails…
nee ik ga hier geen rijm tegenaan gooien, waar ongerijmdheid de scepter zwaait en toch alle tegenslag koppelt als een oude wrokkige vrijster, maar in de barsten van de tijd ziet de dichter een gat…
sterkte
alja
14 januari 2014 — 14:12
ik grinnik