Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

het eventuele publiek

De presentator zegt dat hij aandacht wil geven
Aan de dichter die niet op de televisie komt

En hij wil weten hoeveel tijd het kost, dat
Dichten van ons en dat

Reizen van de ene naar de andere locatie, de
Antwoorden komen van mijn collega

We delen de microfoon en ik gedraag me zo
Netjes dat ik niet interrumpeer, zodoende

Blijven de drie pagina’s van het nieuwe boek
In het mapje onder de gedichten

Terwijl ik me had geoefend in het verstillen
En vastleggen van dat ene

Lijf dat ik mis op de tribune, hij gleed, zegt
Een meisje uit die hoek

Zojuist onder de brug door, en ze wijst naar
De winterzon buiten

 

 

« »