Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

opengetrokken

Het enige dat er ontbreekt, is een grote witte
Overall met zakken waarin duimstok, kwast en
Thermoskandop

Een reuze broodtrommel met breed elastiek
Onder de snelbinder, een sjegbaal in het borstzakje
En een pet misschien

Achterstevoren, collega’s natuurlijk ook en
Kleumen op de straathoek waarlangs schoolmeisjes
Giechelen

Of samenzweren in een beslagen bus waarin nog
Meer broodtrommels wit brood met leverworst
Vertonen, dan zou ik

De enige zijn die hartjes maakte in de wasem
En de lekkernijen door midden brak, vlekken
Kreeg op schoen en

Neus, witte voetstappen makend in een zo
Schone wereld: het huis nieuw en voorjaarsachtig
Zoals een eerste dag bij een andere baas

 

 

« »