Er zijn mannen die met grote pas en autosleutels
In de hand door mijn kamers stappen als
Door mijn lijf, slordig in de hoeken maar opgewekt
En druk pratend, vrouwen die
Losgelaten worden in de achtertuin en alvast gaan
Bedenken welke kruiden ze gaan planten
Ondertussen een plas willen doen achter de tweede
Deur links en dus nog beneden staan terwijl
Hij al boven is, er zijn vrouwen die bij de arm
Worden genomen, eentje loopt zelfs hand in hand
Een uitdaging als deze is geen probleem, ze zijn
Er zeker van dat het gaat lukken
En zo met z’n twee rusten ze uit op mijn dakterras
De zon nog voelbaar
Er zijn stellen die elkaar kruisen op de overloop
Elkaar inschattend naar kapitaal en
Daadkracht terwijl ik beneden de krant lees, de
Cd speler op replay en de kat
Zich vertwijfeld afvraagt wanneer de rust weerkeert
Tot slot zet een man zijn
Fiets in de hal, sluit de deur achter zich, en verovert
Het hele pand, de hele nacht
Droom ik dat hij hier op staat, zijn vriend schenkt
Whisky in kleine glazen, tot op de straat
Staan luidruchtige mannen, zoals bij mij staat ook
Hier de deur open
Bernard Dov Wisser
6 oktober 2013 — 08:56
I have no words except you take me away into the world of your descriptive private world poetry…I bow to you pal…
alja
6 oktober 2013 — 11:13
hope your back is doing fine:-)