Zo dwalen gedachten, dwalen
ze zich herhalend als beken
door bergwei, altijd een
beetje anders,

altijd een beetje hetzelfde,
allemaal naar iets,
verlangend,
een ergens, elders een herinnering

Zoekend daar naartoe

en hun verlangen is niets
dan de kracht van water,
hun herinnering niets
dan oevers, ergens,
elders zijn ze zee

Rutger Kopland, Die Kunst der Fuge (I),
uit: Voor het verdwijnt en daarna