Zo dwalen gedachten, dwalen
ze zich herhalend als beken
door bergwei, altijd een
beetje anders,
altijd een beetje hetzelfde,
allemaal naar iets,
verlangend,
een ergens, elders een herinnering
Zoekend daar naartoe
en hun verlangen is niets
dan de kracht van water,
hun herinnering niets
dan oevers, ergens,
elders zijn ze zee
Rutger Kopland, Die Kunst der Fuge (I),
uit: Voor het verdwijnt en daarna
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x