nu je eindelijk weer kunt staren in een park
naar onbeduidende dingen
laten we zeggen wat jammer dat ze niet rookt
je zou haar een belinda gunnen
met haar opgestoken kapseltje
als alles dan toch is gaan liggen

ach je weet dat ze op je woorden wachten
dat ze je lezen van begin tot eind
nooit genoeg van je hebben
dat je door zult moeten schrijven
één woord zal wel het laatste zijn

ben toch benieuwd welk woord
ik? het ligt voor de hand bij een dichter
of pijn? het zou zo maar kunnen
dat je teveel pijn hebt om nog pijn te schrijven
dan is het wel genoeg

als de euforie de lucht in vliegt
waaronder je adem stokt
in een besef dat wat waargenomen werd
altijd al in alles lag, ook in alles liggen zal
dan ben je waar je wezen wilde
was je waar je in wezen was

Pom Wolff, het zou zo maar kunnen