een verkooppraatje

Hij zegt dat ik het wel schrijven kan zoals hij
Mij zeven jaar geleden de opdracht al gaf:

Dat boek, die persoon, de titel en dan de reden:
Dat de zoon het spoor terug vindt

Ik weet dat ik de opdracht al aannam, het was
Zei hij toen, hem alles waard

Nu vraagt hij mijn uurloon en een begroting
En schetst doorbraak, vervolg, de smalle weg

Ik houd zijn hand, de straten zijn overbevolkt
Ik aarzel nog steeds bij rechts en

Links, ik denk aan de vorm en beelden: hoe ik
De schrijfster was en tegelijkertijd

Klein Duimpje en het brood opraakte omdat ik
Onderweg gesnoept had