Ik maakte eens reclame voor mezelf door mee
Te delen dat ik best wel
Uw huwelijksfeest, 25-jarig jubileum, pensioen-
gerechtigde leeftijd of zelfs
Uw uiteindelijk einde, zou willen opluisteren
Door wat kernachtige begrippen en
Romantische beschrijvingen, u hoefde mij alleen
Maar in te huren voor een luttel bedrag
En zelfs dacht de snoodaard even, dat zij slechts
Namen hoefde te veranderen en
Klaar was zij; nu ligt daar een openingsspeech
Van een eigen ontmoeting
Met al die opdrachtgevers, een verkooppraatje
Voor het collectief der dichters
Dat vanavond aantreedt, niemand weet dat zij
Daar alleen staat, voor eeuwig
Lid van een gezamenlijk denken: dat we kunnen
Spelen met taal (en met u)
Elbert Gonggrijp
13 mei 2013 — 12:21
Ja…. Wie zijn of haar billen brandt, moet op de blaren zitten…:)