Schrijven is als het autorijden op een geasfalteerde buitenweg tijdens een warme zomerdag. Een magische plek die zich flauw lijkt te bewegen glinstert aan de horizon. Je richt je op die plek en gaat sneller rijden om daar te komen, maar als je er bent is het ‘daar’ verdwenen. Je kijkt op om het weer te ontdekken en ja, daar glinstert het weer in de verte. Naar dat punt schrijf je toe.
Misschien noemen sommige mensen dat onbeantwoorde liefde of ontevredenheid, maar ik denk dat het iets beters is.
Ik denk dat het verwachting is, ik denk dat het genieten is.

Julia Cameron, uit: The right to write: an invitation and initiation into the writing life.