De tijd verschuift in de meubels, het bed dat
Ik opnieuw uit en in elkaar schroef, het poppenhuis
Van mijn dochter, het naaitafeltje van mijn mamma
Haar kunst, mijn verzamelingen, de schoolspullen
Wat achtergebleven kleding, opnieuw knijp ik mijn
Ogen tot spleetjes en deel in
En trek op mijn knieën de hoeken leeg, ik vloek op
Onwillige onderdelen en zing bij passende combinaties
En ik durf opnieuw
Niet te denken aan het verplaatsen van mezelf, ik
Zit stram achter mijn werktafel en beweeg niet meer
Dan mijn handen maar
Weer ben ik zwanger, verliefd, opgetogen, nerveus
Kinderlijk en toegeeflijk, wakker in het spijlenbed
Met dansende beren op de muur
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x