Waarom kijkt zo’n Oscarkandidaat zo verlegen en
Toch trots, zo verontschuldigend bijna, opzij en op
Naar haar partner en dan altijd

De gespeelde verrassing, ‘nee toch, niet zij’ en ik
Terwijl ik alleen maar naar de jurken kijk in die vijf
Minuten herhaling, ik

Furie, helleveeg, viswijf, struikelend over de krokus-
Attrakties in de supermarkt, kinderen die mee mogen
Bij het

Dagelijks ritueel, ik, muts, huisdier, vreemdeling die
Opnieuw het voorbeeld stel, de misdaad deel, de
Wurgende

Beheersing van hun ongeduld, levenslust, dreigend
Tekort, ik, sorry zeggend, struikel opnieuw over de
Zoom van mijn

Rok, dan alles de som van delen, de uitkomst van
Een vermenigvuldiging, de prijs voor toen, niet
Gespeeld, toch gewonnen