Hij is zeven en dat is echt heel iets anders dan
Zes en hij is een jongen en zij is een meisje en
Dat is echt
Heel iets anders, zij zou dit wel willen, zegt hij
En wijst op een rose kat met lovertjes en een jongen
Zegt hij, wil natuurlijk
De hoge skateboards of de anatomie van een
Brulaap en hij is een jongen maar zeven hè en
Dus blijft zijn hand
Dwalen over het zachtgeel met oranje versierde
Berenlijf dat breed glimlachend zojuist nog
Gekieteld is door
Nou ja, misschien hem en dus komt elk rondje
Door het atelier uit op die grijnzende beer en dan
Uiteindelijk bij
Zijn step die tegen mijn trap rust waar, dat ziet
Hij nu pas, nog wat monsters achteloos om vechten
Je moet je tegen de
Wand drukken om hen te laten passeren, maar dat
Doet hij liever niet, daar hangen hartjes en bloemen
En een poes, misschien
Wel iets voor zijn moeder, denkt hij, dat is een
Meisje namelijk en dat is echt heel iets anders dan
Een jongen
Dorine
16 september 2012 — 08:27
Ik lees het weer een keer. Mijn zoon, ja, een jongen, zo treffend beschreven…