“de zinloosheid van het bestaan in prachtige zinnen.”
De eerste recensie van losse honden: Pom Wolff, “de zinloosheid van het bestaan in prachtige zinnen.”
tussen de kieren
Dat “niets” van toen, zegt de vrouw, is dat al meer geworden? Meer? Alles, bedoel je? Nee, natuurlijk niet. Alsof…
dat warme omhulsel
De paar minuten opstarttijd van het apparaat zijn het ergste. Terwijl de kou bij de benen omhoogtrekt en we twijfelen…
de zon in de rechterhoek
De een houdt zijn wollen wanten aan, de ander toont zijn spierballen, bloot. Heeft de laatste moeite niet te huilen,…
een elegant smal wezen
Lieve pappa. Zou je vragen of je erin voorkwam, of het ergens ook over jou ging? Je grote hand over…
een speciaal soort domino
Mijn moeder deed hetzelfde. Ze schoof haar ring af, legde hem op een boomstronk, plaatste er een appel naast of…
belangrijker
De noodzaak me hier aan- en af te melden is toch alleen het bewijs leveren dat we er nog zijn,…
later
Dertig gedichten, zegt hij, in een week. Daaraan ziet hij dat hij verliefd is. Hij zwakt het wat af door…
gevolgen
Het zijn overijverige types die daar in de ochtend, elke ochtend, een versje van maken en dan voorzichtig over straat…