de A.
Het ruikt naar toen, zomers die ’s avonds eindigden in de immense tuin, aardbeien die in een koele ochtend nog…
Het ruikt naar toen, zomers die ’s avonds eindigden in de immense tuin, aardbeien die in een koele ochtend nog…
Achteraf waren al zijn gebaren pogingen tot vluchten. Ze begreep het eerst nu. Het nonchalante en joyeuze van hem, de…
‘Het was meer als in een droom, je dacht aan een reis die je zou kunnen maken en de tocht…
Het is het beeld dat eerst hapert, dan nog even stil blijft staan, vervolgens doorbrandt, een gat vormt, ratelt en…
Soms wilde ik dat ik het je kon laten zien zoals ik het mijn ouders zou tonen: dit eerste huis…
Als mijn vader vroeger naar het spoor liep in Een lange stille tocht, vroeg ik hem dan Wat hij deed…
Het zwart uit de nacht ligt als pek op de straten die ik nemen moet, dampend nog, mijn voeten te…
Soms zijn er in de ochtend geen woorden of een teveel aan woorden zoals er beelden zijn die tuimelend over…
Blijkbaar, zeg ik daar, heb ik iemand nodig voor wie ik de schijn kan ophouden, met wie te leven valt….