de plek
Of het genoeg is, weten we niet. We kennen onze honger onderweg maar we stappen zo stevig door dat we…
nu natuurlijk allang dood
Aan het bureau van mijn vader waar de grote zilveren knoppen de zware, diepe laden bewaakten waarin hij zijn leven…
alleen een verzinsel
Er stond een witte fiets in de voortuin van het vorige huis, onbeheerd, modern en simpel en pas toen ik…
in de kast
Pratend over ze zie ik hoe ze aan tafel schuiven alsof ze niet al jaren geleden verdwenen. Zij heeft rode…
mezelf misschien
Omdat ik mijn vader heb horen gillen door het dunne behang, de ramen klepperend door te tochtstroom, de takken van…
je wordt niet groter dan ooit
Dat pietluttige herkent hij, zegt hij, er is meer, zeg ik. Dat weet hij wel. Nu wij samen aan tafel…
een flard van de blauwe stof
Met wenkbrauwen die aan een staatshoofd uit dat onbegrijpelijke land doen denken en aan mijn grote vader die, hoewel hij…
het achterland het uitzicht
Strijkend langs de kleine groene blaadjes van mijn kruidentuin, op zoek naar de gaten makende, gulzige onverlaat, houd ik alleen…
niemand mag er mee
In de beddensprei haakten zich gekleurde beesten van allerlei vorm en grootte die langzaam zich verspreidden richting zijn hoofd terwijl…