later
De hitte verovert de stad. In mijn fietstas de wanten van de winter, zwart, vies van de zadels die ik…
de aanwezigheid
Als de regen stopt, komen de vogels. Zwarte schaduwen voorbij dit venster. Vleugels wiekend, krassend over elkaar, dalend alsof de…
een eerder rood
Ik was een druppel die een steen langzaam uitholt, zei hij. Jaren viel ik op dezelfde plek. De steen was…
giechelende bezwaren
Opnieuw worden de huizen aan de overkant zichtbaar. Het loof van de bomen reeds minder vol, kringen aan de stam…
onder je gewicht
Terwijl ik steeds duidelijker word, verdwijnt de stad gebouw voor gebouw alsof ze eindelijk dat kunstwerk is dat behoed moet…
speciaal
Hoe riet ruikt, nat nog met voeten in de aarde of de zomer vanaf een andere plek. De zwart-wit geblokte…
hetzelfde weiland
Nu vogels uit de lucht te plukken zijn als witte losgescheurde vellen die we – juichend zo vermoeden wij –…
de poëzie
Zoals een kunstenaar me een keer wees op kleine onvolkomenheden die hij als grapjes in zijn schilderijen plaatste, liet jij…
een afloop
Stel dat het de poëzie niet is. Bedenk dat het zelfs het schrijven niet is, niet de kunst, niet het…