ruimte
Gelukkig reiken de takken bijna weer naar elkaar met donzige lichtgroene uiteinden al zien we nog steeds het knipperend licht…
algemeen besluit
Bij het eindpunt blijven drie mannen achterin de bus zitten, ervan overtuigd dat er nog een halte volgt. Wij vrouwen,…
opnieuw
En dan is de ochtend weer donker, zijn we de enigen die het licht dragen en tot ver uitstralen, de…
afwezige woorden
Om het gezelliger te maken, verkleint hij de woorden. Zijn boot is nu een bootje en het kacheltje brandt. Alsof…
een reflex
Er is alweer een been of twee bloot, een jasje zo los dat een borst bijna uit een jurkje floept,…
de allerkleinste
Soms verlangen we naar het langzaam beginnen, het getut in wat latere uren, kopjes koffie, gekookte eitjes. Niet meteen presteren…
halverwege
In de nacht zijn de bomen alleen gelaten alsof op een tekening nog niets staat behalve krassende palen met uitsteeksels,…
aan land ergens anders
Het is als in zijn onderkomen: krap, volgestouwd, gezellig maar onhandig, warm en tegelijkertijd weinig gastvrij. De deur staat weliswaar…
ergens
Zal ik echt schrijven over het zwarte gat waaruit we ontstaan en weer verdwijnen? De vlekken in het Oneindige verhaal…