de open plek
Alleen te zijn binnen die steeds van kleur wisselende muren, te dwalen zonder stemmen te horen weerkaatsen tussen het licht…
Alleen te zijn binnen die steeds van kleur wisselende muren, te dwalen zonder stemmen te horen weerkaatsen tussen het licht…
Er is het grapje over de naam. Met mijn vinger wijs ik waar de ‘open plek’ op mijn arm zal…
Dit keer zijn er beelden die beschadigd langs de kant staan, sommigen onder een papieren zak, schuifelend trekken we langszij….
vannacht viel mijn 1e collage van de muur; moeheid, vermoeden we, omdat hij al vanaf 2001 hoog gehangen was
Ze heeft het productieproces gestopt, zegt ze bijna plechtig, ze hoeft nu alleen nog maar in haar hoofd het beeld…
Kunstenaar Piet Lont en dichter Joris Miedema presenteerden in de consistorie van de Grote Kerk Alkmaar de 1e dichtdruk!
Ze is gek op aandacht, zegt het vriendje tegen de suppoost die mijn capriolen in de zachte hut niet kan…
Lopend door het huis is alles opgenoemd, een inventaris van de levende die met blikkerige stem in het apparaat gestopt…
Hij viert het leven, vanmiddag, zegt hij, tussen vijf en acht, en als ik ook kom hoef ik geen bevestiging…