Alles aan het meisje tegenover me lijkt zacht. Ze puft voorzichtig
en heeft zich opgerold in haar donsjas, haar gezicht

tegen de ruit geplakt. Alleen haar roze nepnagels steken hard en
lang uit haar gevouwen handen alsof ze ook slapend

waarschuwen wil dat niemand aan haar mag komen en dat ze
veel ouder is dan gedacht. De fake designer tas

staat tussen haar en de prullenbak in maar het gekke is dat er
twee witte gympen onder de bank blijven staan als ze

plotseling wakker, blijkbaar op het goede station, uitstapt. Een
oudere man met een te opgewekt gezicht kijkt haar

spijtig na. Een opa en oma proberen hun kleinkind bezig te
houden terwijl hij een dinosaurus van onschuldig

formaat door de coupé gooit, een zwartrijder zeker, grapt de
conducteur. Alleen in de eerste klasse neuriet hij iets van

Kerst.