Iris verstopte de kappersbladen in een kistbank, afgezonderd van de uitzet voor de dag dat Pia een goede man zou vinden, terwijl Pia onder een vloertegel in haar kamer een schriftje verstopt had waarin ze haar gedachten opschreef. Deze onregelmatige gewoonte, die grote leemtes vertoonde en dan weer plotseling werd opgepakt, zou ze tot op haar oude dag volhouden. Er had echter altijd een groot geheim bestaan tussen haar en die schriftjes, wat ervoor zorgde dat het eigenlijk meer een spelletje was om ze te verstoppen, met het idee dat er god weet wat in werd bewaard. Het geheim was dat ze ze net zo goed op de eettafel had kunnen bewaren, voor iedereen beschikbaar, omdat er alleen maar nutteloze waarheden in stonden, en nutteloze waarheden zijn bijna hetzelfde als leugens.

 

uit Tutti dormono nella valle, Ginevra Lamberti, 2023
vertaald door Manon Smits tot Iedereen slaapt in de vallei