Het is even alsof je de keuze hebt, alsof op de vensterbank de
knop ligt en je hem ingedrukt moet houden om

het ruisen van de regen te blijven zien terwijl je bij het andere
venster kiest voor de gekleurde boog en bij

een derde alleen het grijs als optie hebt. Het maakt het vertrek
zoveel ruimer, er komt zelfs een zonnestraal die

op een schilderij weerkaatst en het poppetje raakt dat middenin
staat zodat het uit het evenwicht raakt, niet

meer hoeft te kiezen maar als vanzelf op een paarse rand terecht
komt tussen het geel en rood of verandert in

net zo’n schichtige straal, langgerekt aan beide zijden. En bij
twijfel kun je wachten tot de beelden zich

gewisseld hebben. Nu ligt het grijs rechts, links zijn de kleuren
opgelost tot ragfijn zilver, beneden loopt een figuurtje.