Elke vrouw die schrijft – maar voor vel andere terreinen geldt hetzelfde – moet er niet alleen naar streven de beste van alle schrijfsters te zijn, maar ook de beste van iedereen die met grote bekwaamheid de literatuur beoefent, of het nu mannen of vrouwen zijn. En om dat te bereiken, moeten we ons aan elke ideologische gehoorzaamheid, aan elk vals vertoon in denken of gedrag, aan elke norm onttrekken. De schrijver moet alleen maar zorgen zo goed mogelijk te vertellen wat hij weet en voelt, het mooie en het lelijke en het tegenstrijdige, zonder aan enig voorschrift te gehoorzamen, zelfs niet aan de voorschriften in het kamp waar je je thuis voelt. Het schrijven vraagt om de grootste ambitie, de grootste ruimdenkendheid en rigoureuze ongehoorzaamheid.

Elena Ferrante, uit: La frantumaglia: nuova edizone ampliata
vertaald tot Frantumaglia: een geschreven leven door Marieke van Laake