“Mijn jurk was er een die bij niemand in de smaak hoefde te vallen. Misschien had hij in het begin wel die bedoeling gehad, maar die was hij dan snel vergeten. Aan zoiets moet je herinnerd worden. Of het nu de vissen in het water zijn, of het lied van een vogel, of liefde zoals alleen de natuur die kent – iets moet ons eraan herinneren.”
uit: Die Landstraße, Regina Ullmann, 1921
vertaald tot De landweg door Josephine Rijnaarts, 2016
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x