Misschien is dat het wel
Een plek om naar terug te keren
De bron, het dal waarin de herders sliepen
Zich laafden om de volgende morgen
Opnieuw de bergen in te trekken
En die avond opnieuw het dal te vinden
Lag het gisteren niet op een andere plek?
Was het gisteren niet groener en dieper?
Misschien is het dat uiteindelijk wel
Dat het meereist in de tijd
Zich verplaatst waarheen je gaat
Zich automatisch opvouwt en ontvouwt
Elke plek een bestemming
(2005, opgenomen in de bundel met
Nina Barhorst, 2010, Atelier9en40)
Elbert Gonggrijp
19 juni 2018 — 05:20
Mooi filosofisch gedicht. Hetzelfde altijd anders. Kort voor jouw doen. Een ” oudje ” zie ik. Ik wens je nog een mooie dag!
Liefs,
Elbert xxx
John Zwart
19 juni 2018 — 09:50
mooie filosofische benadering.
”een plek om naar terug te keren” klinkt vertrouwd in mijn oren,
alsof ik het al vaker hoorde, maar dat kan natuurlijk best.
zo’n eenvoudige zin die helemaal klopt blijft altijd hangen.
alja
19 juni 2018 — 10:04
dank John, je hebt m vast eerder gelezen, het is een herhaling hier
Elbert Gonggrijp
19 juni 2018 — 15:15
Ik moet ineens aan Rutger Kopland denken: een plek om te blijven, ik wou dat dat was, een lege plek om te blijven. Iets dergelijks. Misschien onbewust aan gedacht?
alja
19 juni 2018 — 16:15
vast, Elbert, je weet dat ook ik alles van hem heb, x
Elbert Gonggrijp
19 juni 2018 — 16:46
?? x