Zo’n dag dat iedereen thuis is, je vermoedt kinderen
spelend op hun kamer terwijl ze aan
raamkozijnen hangen en lakens knopen aan de knop
van de verwarming, er zijn ongekend veel
vriendjes te logeren, de muziek is eigenlijk te luid en
hun spelletjes schetteren maar ach, ze hebben
plezier dus laat je ze, en dan valt er iets om, iemand
uit het venster misschien, er breekt iets, er
gilt wat en voordat je naar boven stuift en bloed ziet,
en passant flessen frisdrank en chips uit
de kast trekt, kijk je nog even om naar het rustig vertrek
dat straks ook slagveld wordt en zucht: zo
is het in dit huis, de buurvrouw bonst, de buurman komt
om drie over zeven klaar, de hond breekt los.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x